همانگونه که می دانید بالابر هوایی یکی از وسایل حمل و نقل است که در آن به کمک تعدادی کابل، کابین ها یا صندلی هایی بر فراز زمین حرکت می کنند. این سیستم حمل و نقل بیشتر در کوهستان ها و مکان هایی که ساخت جاده در آنها مشکل است، مورد استفاده قرار گرفته و اغلب در مناطق توریستی یافت می شوند. قدر مسلم تماشای شهر و مناظر طبیعی از بالا لذت غیر قابل وصفی دارد و تله کابین ها این تجربه را در اختیار علاقمندان قرار می دهند. در ادامه برترین مقاصد برای تله کابین سواری را به شما معرفی می کنیم:

1- کابریو، سوئیس

آیا می خواهید به هنگام سواری حرکت باد را در لابلای موهای خود حس کنید؟ این تله کابین بیشتر شبیه به یک اتوبوس بدون سقف است که دو عرشه دارد. عرشه ی بالایی بدون سقف بوده و امکان عکاسی از دریاچه ی زیبای Lucerne را فراهم می کند بدون اینکه تصاویر از پشت شیشه ها یا کابل های متصل به کابین ها مخدوش شوند. مسیر رو به بالا تا ارتفاع 1900 متری Stanserhorn با مسیر راه آهن کابلی 120 ساله ای آغاز می شود که کابریو سفر نهایی به قله را فراهم می کند، جایی که می توان با غذا خوردن در رستوران گردان روندوراما همچنان از تماشای مناظر پانوراما لذت برد.

2- گوندولای قله تا قله، بریتیش کلمبیا، کانادا

یکی دیگر از رکورد شکن های این لیست (طولانی ترین دهانه ی آزاد بین برج های کابلی با رقم 3.03 کیلومتر)، گوندولای قله تا قله ی بریتیش کلمبیا است. این تله کابین در رشته کوه های Canada’s Pacific Coast واقع شده و به مسافران امکان لذت بردن از دیدهای 360 درجه را به هنگام شناور بودن بین کوه های ویسلر و بلک کامب می دهد. با وجود چشم انداز قله های آتشفشانی، جنگل های بارانی ساحلی و یخچال های طبیعی و همچنین فرصت مشاهده ی خرس سیاه، این مسیر 11 دقیقه ای بسیار کوتاه به نظر می رسد. از جمله فعالیت های تابستانه و پائیزه ی ویسلر می توان به کوهنوردی در مسیرهای بیشمار تا غذا خوردن در هوای آزاد اشاره نمود.

3- کوه های تیانمن، چین

در استان هونان کوهستان های زیادی وجود دارند که به شکل ستون های شیبدار از زمین برخاسته اند. در این منطقه بازدیدکنندگان موقعیت های زیادی برای آزمون میزان ترس از ارتفاع خود دارند که از آن جمله می توان به مسیر پیاده روی لب کوه به ارتفاع 1400 متر، سه پل شیشه ای که جدیدترین نمونه ی آن چند ماه پیش بازگشایی شد (که البته برای ارتقا سیستم داخلی به سرعت بسته شد) اشاره نمود. کوه های تیانمن همچنین دارای طولانی ترین سواری با تله کابین هستند که مسافتی 7 کیلومتری را در 30 دقیقه طی می کنند، لازم به ذکر است که در این مسیر یک بخش فوق العاده شیبدار ( با شیب 37 درجه) نیز وجود دارد. مسافران این تله کابین می توانند در طول مسیر به دره ی پوشیده از جنگل نگاه کرده و جاده ی بدنام 99 پیچ را مشاهده کنند. این جاده ی پر پیچ و خم کوهستانی به غار تیانمن منتهی می شود، غاری که با نام درب بهشت شناخته می شود.

4- می تله فه ریکو، بولیوی

در حالیکه بسیاری از تله کابین ها ( مخصوصا آنهایی که امکان دید 360 درجه را فراهم می کنند) به عنوان یک جاذبه ی توریستی طراحی می شوند برخی دیگر ابزار حمل و نقل حیاتی به حساب می آیند. در «لا پاز» هم این سناریوی دوم برقرار است و سیستم تله کابین آن در پاسخی به مشکلات روزافزون ترافیکی در سال 2014 شروع به کار نمود. مسیری که مسافران را از «لا پاز» به شهر مرتفع تر «ال التو» (در ارتفاع 4150 متری) می برد، دیدهای شگفت انگیزی را به شهر و کوه های آند فراهم می کند. حرکت با این تله کابین بر فراز سقف شهرها روشی مقرون به صرفه برای تماشای شهر از دید پرنده است و در عین حال نقش مهم تر این وسیله ی حمل و نقل را نیز نمی توان در زندگی شهروندان نادیده گرفت.

5- مسیر هوایی گنتینگ، مالزی

مسیر هوایی گنتینگ طولانی ترین تله کابین آسیای جنوب شرقی است. این تله کابین در سال 1997 گشایش یافته و مسافران را در کابین های خوش رنگ 8 نفره از ایستگاه پایه Gohting Jaya به Resort Hotel در ارتفاعات گنتینگ انتقال داده و در طول مسیر از فراز پوشش گیاهی جنگلی می گذراند. مسیر هوایی گنتینگ سریع ترین تله کابین آسیای جنوب شرقی نیز می باشد و سفر 3.38 کیلومتری با آن بسیار سریع بوده و تنها 11 دقیقه طول می کشد.

6- تراموای هوایی پالم اسپرینگز، آمریکا

همانگونه که این لیست نشان می دهد تله کابین ها برای شکستن رکوردهای جهانی کوشش می کنند و تراموای هوایی پالم اسپرینگز نیز از این امر مستثنی نیست. ممکن است که این تله کابین طولانی ترین یا مرتفع ترین نباشد اما بزرگترین تواموای چرخان دنیا به شمار می رود که در طول صعود و فرود به آرامی می چرخد. در زمان بازگشایی به سال 1963 این تراموا یکی از شاهکارهای تاریخی مهندسی تلقی می شد و ساخت آن 26 ماه به طول انجامید. این تراموا مسافران را به حیات وحش دست نخورده ی کوه San Jacinto با 54 مسیر کوهنوردی می رساند که از این نظر برای ماجراجویان مکان بسیار مناسبی می باشد.

7- تله کابین مریدا، ونزوئلا

بعد از سالها تعطیلی، مرتفع ترین و دومین تله کابین دنیا از نظر طول مسیر، مجددا در اوایل سال 2016 بازگشایی شد. این شاهکار مهندسی که در اوایل دهه ی 1960 ساخته شده بود، مسافران را در مسیری 12.5 کیلومتری از مریدا تا قله ی Espejo در ارتفاع 4756 متری می برد. این تله کابین در سال 2008 تعطیل شد، اما اقدامات مدنیزه کردن آن تا سال 2011 شروع نشد. در ماه آوریل 2016 این تله کابین بازگشایی شده و مسافران خود را تا ایستگاه نهایی بر فراز ابرها بالا می برد.

8- NGONG PING 360، هنگ کنگ

یکی از بهترین راه ها برای بدست آوردن حسی از مقیاس بودای بزرگ (مجسمه ی باشکوه برنزی 26 متری در کوه های مشرف به هنگ کنگ)، تماشای آن از تله کابین NGONG PING 360 است که مسافران را تا NGONG PING یعنی جایی که بودا و همچنین صومعه ی «پو لین» واقع شده بالا می برد که دارای باغی زیبا و رستورانی مناسب گیاهخواران می باشد.

9- کوهستان کله قندی، ریو دو ژنیرو

کمتر شهری است که بتواند از نظر جغرافیای زیبا و نفس گیر با ریو دو ژنیرو رقابت کند، شهری که محلات مختلف آن در میان قله های سبز رنگ، خلیج های اقیانوسی و سواحل ماسه ای طولانی احاطه شده اند. اگر شهری باشد که شما بخواهید از دید پرنده نظاره گر آن باشید مسلما آن شهر ریو دو ژنیرو خواهد بود. بنابراین جای تعجب نیست که تله کابین کوه کله قندی یکی از محبوب ترین جاذبه های ریو است که از زمان بازگشایی آن در سال 1912 بیش از 37 میلیون بازدیدکننده داشته است. این تله کابین همچنین مکانی برای شیرین کاری های متنوع بوده است: در فیلم Moonraker جیمز باند این تله کابین در یکی از صحنه های مبارزه وجود دارد، بندبازان نیز از روی کابل های آن راه رفته اند و تمام اینها چیزهایی هستند که در حین لذت بردن از تله کابین سواری می توانید به آنها نیز فکر کنید.