شماره خبر: 2785
تاريخ انتشار خبر: 20/10/1386 تعداد دفعات
مشاهده خبر: 2878
مرتبه تا کنون
چاپ
ارسال ياهو
با عضويت در
فهرست خبری سایت همه روزه آخرین اخبار و اطلاعات به روز رسانی سایت را در
پست الکترونیک خود مطالعه فرمایید
کلیک
کنید.
سيگار مي‌كشيد، خودتان را مي‌كشيد
«سيگار سرطان‌زاست»، «سيگار هزار تا ضرر دارد»، اين جمله‌ها را زياد شنيده‌ايم و به‌خصوص به‌نظر مي‌رسد گوش سيگاري‌ها از اين حرف‌ها پر باشد؛ اما اين بار محققان به نتيجه جالبي در مورد آثار زيان‌بار سيگار رسيده‌اند و آن اين كه سيگار باعث افزايش احتمال خودكشي در جوانان مي‌شود. به گزارش خبرگزاري فرانسه، اين مطالعه را محققان آلماني در مؤسسه تحقيقاتي ماكس پلانك انجام داده‌اند.
در اين مطالعه، با بيش از 3 هزار نوجوان و جوان 14 تا 24 ساله كه گروهي سيگاري و گروهي غيرسيگاري بوده‌اند، مصاحبه‌هاي عميق روانشناسي انجام شد.
محققان مي‌خواستند تمايلات و افكار خودكشي را در اين افراد، در طول زمان بسنجند و آن را بين دو گروه مورد مطالعه، مقايسه كنند.
از بين گروه سيگاري‌ها، 40 درصد گاه گاه سيگار مي‌كشيدند، 17 درصد منظم سيگار مي‌كشيدند اما شواهد نشان مي‌داد هنوز به آن وابسته نشده‌اند و 19 درصد چنان به آن وابسته بودند كه مي‌شد گفت معتاد به آن هستند.
وقتي در مورد افكار خودكشي و نيز اقدام براي از بين بردن خود، با آنها مصاحبه شد، نتيجه به اين ترتيب بود كه در گروه اول سيگاري‌ها، تمايل به خودكشي، براي مدت زمان بيش از 2 هفته، 20 درصد و در بقيه، 30 درصد بود.
اين در حالي بود كه در گروه غيرسيگاري‌ها، اين ميزان، تنها 15 درصد بود. در يك نوع تحليل ديگر، از بين افرادي كه در مدت مطالعه، ميل به خودكشي را درخود احساس مي‌كردند، 69 درصد سيگاري بودند كه نشان‌دهنده رابطه قوي بين سيگار كشيدن و ميل به خودكشي است.
محققان اين نتايج را بعد از حذف اثر مداخله‌اي برخي عوامل مانند مصرف الكل يا داروهاي مخدر و روان‌گردان و نيز سابقه هر گونه بيماري افسردگي به دست آوردند. البته اين نتايج، مربوط است به فكر خودكشي و نيز اقدام براي آن، نه اين كه لزوما اين فكر يا اقدام موجب مرگ يا آسيب جسمي براي فرد شده باشد.
تلاش براي خودكشي، يكي از اورژانس‌هاي روان‌پزشكي محسوب مي‌شود و نياز به بستري كردن بيمار و درمان مناسب و فوري او دارد.
هنوز محققان توجيه مناسبي براي اين نتايج ندارند. اين كه آيا سيگار موجب تغييرات شيميايي در بدن مي‌شود و آن تغييرات باعث بروز بيماري‌هاي روان‌پزشكي مي‌شود يا اين كه اصولا آنهايي كه مشكل شخصيتي يا بيماري خاصي دارند، به طرف سيگار مي‌روند و به اين ترتيب احتمال خودكشي هم در آنها بالاست، حالا چه سيگار بكشند يا نه!
هرچه كه باشد، بهترين سرنخ براي مطالعه اين تأثيرات احتمالي، واسطه‌اي شيميايي در سامانه عصبي، به نام سروتونين است؛ ماده‌اي كه رابطه آن هم با افسردگي و هم با خودكشي به‌عنوان يك عامل مستقل، بررسي شده و تقريبا ثابت شده است.
به هر حال، اين رابطه، از هر طرف كه باشد، نشان‌دهنده موضوعي جدي است كه سيگاري‌ها بايد به آن توجه كنند.
اگر از توصيه تكراري «سيگار را كنار بگذاريد تا سالم بمانيد»، بگذريم، بهتر است به سيگاري‌ها توصيه كنيم هرچند وقت يك بار به روان‌پزشك مراجعه كنند و علائمي مانند فكر يا اقدام به خودكشي را در خودشان جدي‌تر بگيرند.
