كاري كه اين زن كرده‌ بود يك جنايت تمام عيار بود، اما آنچه در اين پرونده بسيار پررنگ بود نقش پدر كودك بود. هرچند اين زن در جلسه دادگاه قتل را انكار كرد، اما مدارك عليه او زياد بود و براحتي توانستيم او را محكوم كنيم.

اما آنچه مي‌خواهم برايتان تعريف كنم ماجراي قتل دخترك نيست. موضوع نحوه رفتار پدر دختر با همسر دومش است.

او مردي جوان بود كه به خاطر مشروب‌خواري، همسر اولش را از دست داده ‌بود. او همسر اولش را بشدت دوست داشت، اما چون مشروب مي‌خورد همسرش او را ترك كرده‌ بود.

اين مرد بعد از چند سال تلاش، وقتي از بازگرداندن همسر اولش نااميد شده ‌بود، به‌طور اتفاقي با زني كه بسيار شبيه همسرش بود آشنا شده و به‌خاطر اين شباهت با او ازدواج كرده‌ بود.

مساله اينجا بود كه اين مرد در همسر دومش به دنبال همسر اولش مي‌گشت و وقتي به واقعيت مي‌رسيد كه اين زن با او فرق دارد بدرفتاري مي‌كرد. او گاهي بشدت همسرش را كتك مي‌زد.

در نهايت وقتي متوجه شده ‌بود نمي‌تواند آنچه در همسر اولش ديده‌ بود را در اين زن پيدا كند، او را طلاق داد و بهانه كرد اين طلاق به خاطر دخترش است، چرا كه او ناراحت است و نمي‌خواهد نامادري داشته باشد.

اين مرد همسر دومش را در يك شرايط مبهم قرار داده ‌بود. گاه به ديدن او مي‌رفت و گاه او را ترك مي‌كرد. رفتارمرد جوان باعث شده‌ بود همسرش تصور كند همه چيز به خاطر دخترك است و از دختر كينه بگيرد و دست به قتل او بزند.

اين زن در بازجويي‌ها گفته ‌بود با چه انگيزه‌اي اين كار را كرده‌ است و هر چند در دادگاه انكار كرد اما مداركي كه به‌دست آمده ‌بود بسيار محكم بود و اين زن محكوم شد.

اين زن بعد از چند سال قصاص شد و پدر و مادر دخترك حكم را اجرا كردند. اما فكر نمي‌كنم پدر اين دختر خودش را به‌خاطر كارهايي كه كرده ‌بود، ببخشد.

اگر او مشروب‌خوردن را ترك كرده‌ بود و با همسر اولش به درستي زندگي مي‌كرد حالا دخترش زنده‌ بود و اين‌طور خودش هم دچار عذاب وجدان نمي‌شد.(جام جم - ضميمه تپش)

منصور ياورزاده- قاضي بازنشسته